(Ikzelf even op de eerste proeffoto. Zittend in een koninklijke stoel met gouden armleuningen kijk ik naar de schildpad die op mijn schouder zit terwijl ik zijn schild vasthoud met mijn linkerhand. Op de achtergrond zweven er groene en zilvere sterretjeswolken rond. Op mijn donkere jurk zijn lichte strepen getekend.)Blind en fotograferen?... Zonder enig idee te hebben wat ik kon verwachten van de workshop, stapte ik Visio Eindhoven binnen op weg naar de workshop schilderen met licht...
Fotografe Anja Ligtenberg kon mij en de andere vijf mensen, allen blind of slechtziend, precies uitleggen hoe het werkte. Zelf heeft ze in New York kennis gemaakt met het filmcollectief Seeing the unseen in New York waar ze ook deze speciale fototechniek leerde.
En toen zelf aan de slag. Met kleine zaklampjes als kwast, een fototoestel en een grote verkleedkoffer vol doeken, nepbeesten en gekke petjes verdwenen we in een donkere ruimte.
Zilvere sterretjeswolken, vliegende pinguins en groene marsvrouwtjes toverden we op de foto. Samen probeerden we het plaatje in de fantasie van een van ons te vangen en in beeld te brengen. De woorden werden omgezet in plaatjes. Het woord fotografie komt oorspronkelijk uit het Grieks en betekent letterlijk vertaald 'schrijven met licht' en dat is wat we deden.
Als het licht uit ging en de sluiting van de camera open (we werkten met hele lange sluitertijd) , werkte we elk een stukje van de setting op de tast uit door kleine stukjes te belichten met onze zaklampjes. Wat belicht werd, komt op de foto. Wat niet, zie je ook niet. Je verbeelding en je geheugen worden hierbij flink aan het werk gezet. Wolken maak je door al ronddraaiend een stuk gekleurde stof te belichten maar waar zat ookal weer die schildpad die ik net heb belicht terwijl hij op de achterrond voorbij vliegt?
Deze hele dag hebben we gewerkt aan VIJF foto's. Even rap op het knopje drukken en vlug wat plaatjes achter elkaar schieten zit er niet in met deze techniek maar het resultaat is des te beter. Het is zo een andere manier van bezig zijn met beeld maken. Normaal gesproken kies ik tot op de millimeter mijn compositie voor het beeld vast te leggen terwijl je nu tijdens het werken alleen in je hoofd ongeveer het plaatje samensteld. Elke keer weer is het uiteindelijke resultaat een verrassing. De foto's bespraken we na afloop waarbij het van belang was voor degene die de foto konden zien, het zo beeldend mogelijk te beschrijven.
Ik vond deze dag echt ontzettend interessant (en gezellig, iedereen had echt grappige, leuke ideeen). Het maakt niet uit of je kunt zien of niet, het werken met deze techniek is voor iedereen hetzelfde.
